- namyślać
- uylau, uy alu
Słownik polsko-tatarska. 2009.
Słownik polsko-tatarska. 2009.
namyślać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, namyślać sięam się, namyślać sięa się, namyślać sięają się {{/stl 8}}– namyślić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, namyślać sięlę się, namyślać sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} rozważać coś w myślach, zastanawiać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namyślać się — → namyślić się … Słownik języka polskiego
namyślić się — dk VIa, namyślić sięlę się, namyślić sięlisz się, namyślić sięmyśl się, namyślić sięlił się namyślać się ndk I, namyślić sięam się, namyślić sięasz się, namyślić sięają się, namyślić sięaj się, namyślić sięał się «pomyśleć nad czymś przez jakiś… … Słownik języka polskiego
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
medytować — ndk IV, medytowaćtuję, medytowaćtujesz, medytowaćtuj, medytowaćował «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś powoli; rozmyślać, namyślać się» Medytować nad czymś a. o czymś … Słownik języka polskiego
ociągać — ndk I, ociągaćam, ociągaćasz, ociągaćają, ociągaćaj, ociągaćał, ociągaćany ociągnąć dk Va, ociągaćnę, ociągaćniesz, ociągaćnij, ociągaćnął, ociągaćnęła, ociągaćnęli, ociągaćnięty, ociągaćnąwszy, łow. «zdejmować skórę ze zwierzęcia» ociągać się… … Słownik języka polskiego
odpowiedź — ż V, DCMs. odpowiedźedzi; lm MD. odpowiedźedzi 1. «ustna lub pisemna reakcja na pytanie lub zwrot skierowany do kogoś; replika na krytykę, zarzuty» Odpowiedź listowna, pisemna, na piśmie, telegraficzna. Odpowiedź negatywna, pozytywna. Krótka,… … Słownik języka polskiego
skrobać — ndk IX, skrobaćbię, skrobaćbiesz, skrob, skrobaćał, skrobaćany skrobnąć dk Va, skrobaćnę, skrobaćniesz, skrobaćnij, skrobaćnął, skrobaćnęła, skrobaćnęli, skrobaćnięty, skrobaćnąwszy 1. zwykle ndk «pocierając czymś ostrym, zdrapywać, zdzierać… … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego